Het heeft eventjes geduurd, maar hier is mijn blog dan.

Toen ik de 50 kilometer gravelroad vanaf de boerderij had overleefd, gelukkig ben ik de roadtrains die mijn kant op zouden komen niet tegen gekomen, kon ik eindelijk weer voor normale prijzen boodschappen doen in het stadje. Na mijn boodschappen ging ik naar de camping. Lees camping met privé zwembad want ik stond daar helemaal alleen op de camping. De volgende dag heb ik erg ver gereden en kwam ik weer bij Townsville en bestond de snelweg weer uit twee banen en was er soms zelfs een vangrail….

Ik heb er een paar dagen over gedaan om bij Arlie Beach te komen vanaf daar zou mijn Whitsunday trip vertrekken. Onderweg heb ik heel veel stranden en campings met zwembaden gezien.

Ik ging met een zeilboot naar de Whitesundays. Hele mooie eilanden, super blauw water, dolfijnen en erg leuke mensen, met allemaal verschillende nationaliteiten. Zo waren er mensen uit Engeland . Amerikanen, Ozzies , Duitsen en een canadees koppel. We hebben mooie stranden gezien. Het bekende Whitsunday eiland bezocht met heel erg wit zand dat een piepend geluid maakt als je er op loopt. Ook hebben we heel veel gesnorkeld en tijdens het snorkelen gingen ze de vissen voeren met brood voordat ik de boot weer op ging. Ze kwamen allemaal op mij af en eentje beet in mijn vinger. Ik heb eigenlijk nooit geweten dat sommige vissen tanden hebben.

We sliepen in een klein bedje en mijn bedje was in de punt van de boot dus het bed werd steeds smaller. Daar kwam ook nog eens bij dat je met zijn tweeën in een bed moest en ik sliep samen met een Nederlands meisje dat ik net een dag kende, dat betekend dus zo stil mogelijk liggen en weinig slaap.

Na de Whitsudays ging ik veder met mijn roadtrip dit keer met twee Nederlandse meisjes een tweeling die ik in Arlie Beach had leren kennen. Het was super gezellig on the road en er werd heel veel geklets en heel veel karaoke sessies gehouden. Onze eerst stop was een heel mooi strand in een nationaal park vlakbij Mackay. We hebben een wandeling gemaakt en toen kwamen we een schommel tegen op het strand, feels like paradise.

De nacht hebben we doorgebracht op een camping aan het strand. Waar we de kangaroos voorbij zagen springen. Ik moet hier wel even bijvertellen dat dit met zonsopkomst was en we dus vier uur ’s ochtends uit bed moesten en ik toen echt dacht waarom doe ik dit maar het was het allemaal waard. We reden weer verder en toen we al even onderweg waren rende er opeens uit het niets een varaan (guenna) over de weg en kon ik die niet meer ontwijken. We raakte hem met de zijkant van de auto maar gelukkig was het niet heel hard en liep de varaan gewoon weer veder alsof er niets gebeurt was. Wij zaten nog wel een half uurtje met de schrik. Deze varanen zie je hier echt overal rondlopen.

In Agnes water heb ik mijn eerste surfles gehad. Het is moeilijker dan het lijkt maar ik heb wel een paar keer op het bord gestaan en vooral heel veel zout water binnen gekregen.

We hebben heel veel mooie stranden gezien (dat verveeld nog steeds niet). Zo gingen we ook naar Turkey beach. Één van de meiden had dit gevonden online en had ons de foto’s laten zien. Een mooi strand omringd met winkeltjes en resorts. We zagen de borden al langs de weg. Toen kwamen we in het dorpje aan, het dorpje zag er uitgestorven uit en de locals keken ons erg raar aan. Toen we aan het einde kwamen bleek er wel water te zijn maar geen strand. Toen besefte we ons opeens dat het turkey beach was van strand in Turkije. Wat ze gevonden had op het internet was niet het turkey beach waar we nu waren in Australië

We hebben veel national parken bezocht en veel wandelingen gemaakt.Zelfs een keer ‘snachts om glow wormen te zien.

Toen we in Noosa aan kwamen hebben we Noosa national park gezien met ja, je raad het wel nog meer mooie stranden, heel veel surfers en mooie uitkijkpunten. We hebben in Noosa op een camping gestaan waar we heel de avond gezellig met een groep Australische jongens uit Melbourne hebben gepraat en we hen Nederlands probeerde te leren wat overigens geen succes was.

Ik ging met een georganiseerde tour naar Fraser Island. Er waren 4 auto’s en in elke auto zaten 7 mensen en met je auto moest je de gids volgen. We hadden een hele gezellige auto met Engelse, twee Nederlandse meisjes en een Deens meisje, via de radio konden we met de andere auto’s communiceren en werden er grappen verteld, rap battles gehouden, moesten wij het Nederlandse volkslied zingen en was één meisje de gids die ons alles vertelde (ze was zelf ook voor het eerst op Fraser en verzon dus de meeste rare verhalen). De echte gids die mee was vertelde niet zo veel. We sliepen in tentjes en kookte onze maaltijden in de buitenkeuken. We reden hele dagen over het strand, bezochten meren en hele mooie uitkijkpunten. Vanaf het uitkijkpunt konden we manta rays en haaien zien zwemmen in de zee. Ook hebben we dingo’s gezien, dat is een van de dingen die je gezien moet hebben als je naar dit eiland gaat.

Onze auto raakte de eerste dag al bogged (vastgelopen) in het zand, maar we kwamen er gelukkig weer uit.

Na Fraser ging ik met de twins naar Byron Bay. Hier zouden we afscheid nemen. Byron Bay is echt een hippie stadje. Waar er zelfs een boom was met slipper die je daar kon achterlaten voor mensen die geen slippers hadden. Met kerst hadden we met een grote groep Nederlanders afgesproken om met zijn allen een bbq te houden bij het strand. Dit was erg gezellig. Overdag lagen we lekker op het strand. Toen we net uit het water waren. Ging er een alarm af en moest iedereen uit het water, er waren haaien gezien. Dit alarm is nog wel een paar keer afgegaan.

Ook met oud en nieuw was ik in Byron Bay dit was mijn laatste avondje met de tweeling. Het hele stadje was afgezet en er was overal feest. Bij het strand was er een straat muzikant aan het spelen en er waren heel veel mensen naar hem aan het luisteren. We stonden daar met wel meer dan honderd mensen te dansen en de polonaise te doen totdat de politie er een einde aan maakte omdat het te druk werd. We hebben met zijn alle afgeteld en toen was het 2018. Tien uur eerder dan in Nederland, best wel een raar idee.

Wat was dat een bijzonder jaar. Het jaar dat ik mijn rijbewijs haalde, examen deed, maar ook het jaar van mijn belijdenis en natuurlijk van Australië, helemaal alleen naar het onbekende, nieuwe mensen leren kennen, jezelf leren kennen. Heel veel nieuwe dingen zien en doen. Een jaar om nooit meer te vergeten.